حدیث ۷۵۱۱
(۷۵۱۱) معانی الأخبار (ص ۳۶۹): حَدَّثَنا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ الْمُظَفَّرِ الْعَلَویُّ السَّمَرْقَنْدیُّ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعودٍ عَنْ أبیهِ قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ نُصَیْرٍ قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ أبی‌أیّوبَ الْخَزّازِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «فَما اسْتَکانوا لِرَبِّهِمْ وَ ما یَتَضَرَّعونَ» قالَ: «التَّضَرُّعُ، رَفْعُ الْیَدَیْنِ».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از مظفر بن جعفر بن مظفر العلوی از جعفر بن محمد بن مسعود العیاشی از پدرش از محمد بن نصیر از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از ابن ابی‌عمیر از ابوایوب الخزاز از محمد بن مسلم که جعفر بن محمد بن مسعود العیاشی از ثقات درجه دو است. محمد بن مسعود العیاشی هم از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن مسلم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «فَما اسْتَکانوا لِرَبِّهِمْ وَ ما یَتَضَرَّعونَ» روایت کرد: «تضرع، بلند کردن دو دست است.»
