حدیث ۳۶۰۵
(۳۶۰۵) الکافی (ح ۲۷۰) و التوحید (ص ۱۱۲): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أبی‌هاشِمٍ الْجَعْفَریِّ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ الرِّضا علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنِ اللهِ: «هَلْ یوصَفُ؟» فَقالَ: «أ ما تَقْرَأُ الْقُرْآنَ؟» قُلْتُ: «بَلَی!» قالَ: «أ ما تَقْرَأُ قَوْلَهُ تَعالَی: «لا تُدْرِکُهُ الْأبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأبْصارَ»؟» قُلْتُ: «بَلَی!» قالَ: «فَتَعْرِفونَ الْأبْصارَ؟» قُلْتُ: «بَلَی!» قالَ: «ما هیَ؟» قُلْتُ: «أبْصارُ الْعُیونِ.» فَقالَ: «إنَّ أوْهامَ الْقُلوبِ أکْبَرُ مِنْ أبْصارِ الْعُیونِ. فَهُوَ لا تُدْرِکُهُ الْأوْهامُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأوْهامَ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از ابوهاشم، داود بن قاسم الجعفری روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از محمد بن حسن الصفار از ابن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
ابوهاشم الجعفری از ابوالحسن الرضا علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره الله سؤال کردم: «آیا وصف می‌شود؟» پس فرمودند: «آیا قرآن می‌خوانی؟» عرض کردم: «آری!» فرمودند: «آیا نخوانده‌ای کلام او تعالی را: «لا تُدْرِکُهُ الْأبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأبْصارَ»؟» عرض کردم: «آری!» فرمودند: «پس ابصار را می‌شناسی؟» عرض کردم: «آری!» فرمودند: «آن چیست؟» عرض کردم: «چشم‌های دید‌ها.» پس فرمودند: «به یقین وهم‌های قلب‌ها، بزرگ‌تر از چشم‌های دیده‌ها است. پس او را وهم‌ها هم درک نمی‌کنند در حالی که او وهم‌ها را درک می‌کند.»»
