حدیث ۳۵۱۴

(۳۵۱۴) البصائر (ص ۱۰۶): حَدَّثَنا مُحَمَّدٌ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَجّالٍ عَنْ ثَعْلَبَةَ عَنْ عَبْدِالرَّحیمِ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی هَذِهِ الْآیَةِ: «وَ کَذلِکَ نُری إبْراهیمَ مَلَکوتَ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ وَ لِیَکونَ مِنَ الْموقِنینَ»، قالَ: «کُشِطَ لَهُ عَنِ الْأرْضِ، حَتَّی رَآها وَ مَنْ فیها وَ عَنِ السَّماءِ، حَتَّی رَآها وَ مَنْ فیها وَ الْمَلَکُ الَّذی یَحْمِلُها وَ الْعَرْشُ وَ مَنْ عَلَیْهِ وَ کَذَلِکَ أُریَ صاحِبُکُمْ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
محمد بن حسن الصفار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از عبدالله بن محمد بن حجال از ثعلبه بن میمون از عبدالرحیم که این فرد آخر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه ثعلبه بن میمون، توثیق درجه دو می‌شود و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
البته ممکن است عبدالرحیم اشتباه در استنساخ بوده و عبدالرحمن صحیح باشد که در این صورت ممکن است عبدالرحمن بن مسلمه الجریری باشد یا عبدالرحمن بن حجاج البجلی یا حتی فرد دیگری باشد که اولی ثقه درجه دو و دومی از ثقات درجه یک است. علی ای حال چنین چیزی قطعی نیست.

ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره این آیه: «وَ کَذلِکَ نُری إبْراهیمَ مَلَکوتَ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ وَ لِیَکونَ مِنَ الْموقِنینَ» فرمودند: «برای او از زمین گشاده شد، تا آن و آن‌چه در آن است را دید و از آسمان (هم) تا آن را دید و آن‌چه در آن است و ملکی که آن را حمل می‌کند و عرش آن‌چه بر آن است و همین‌گونه هم‌صحبت شما را دید.»