حدیث 3109

(3109) الکافی (ح 14606) و الفقیه (ح 3227): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ سِنانٍ قالَ: «سُئِلَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قاضٍ بَیْنَ قَرْیَتَیْنِ یَأْخُذُ مِنَ السُّلْطانِ عَلَی الْقَضاءِ الرِّزْقَ. فَقالَ: «ذَلِکَ السُّحْتُ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حسن بن محبوب از عبدالله بن سنان روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به حسن بن محبوب که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح و رواه الکلینی و الشیخ فی الحسن کالصحیح.

عبدالله بن سنان روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره بین دو قریه سؤال شد که از سلطان برای قضاوتش روزی می‌گیرد. فرمودند: «آن سحت (حرام) است.»»