حدیث 4672

(4672 و 6681) الأمالی للصدوق (ص 6)، الخصال (ج 1، ص 218) و الفقیه (ح 5835): حَدَّثَنا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرورٍ رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِاللهِ بْنِ عامِرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ قالَ حَدَّثَنی جَماعَةٌ مِنْ مَشایِخِنا مِنْهُمْ أبانُ بْنُ عُثْمانَ وَ هِشامُ بْنُ سالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرانَ عَنِ الصّادِقِ علیه‌السلام قالَ: «… وَ عَسَی، موجِبَةٌ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از ابن قولویه از حسین بن محمد بن عامر از عمویش، عبدالله بن عامر از ابن ابی‌عمیر از جماعتی از مشایخ شیعه، من جمله ابان بن عثمان و هشام بن سالم و محمد بن حمران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود از ابن ابی‌عمیر که معتبر درجه یک است، از ابان بن عثمان و هشام بن سالم و محمد بن عمران روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: فی الصحیح کالکلینی.

(امام) صادق علیه‌السلام فرمودند: «… و عسی، موجبه است.»[1]
____________________________________________________
[1]– عبارت «عسی» گاهی به معنای امید و شاید و چه بسا است و گاهی موجبه است یعنی در معنای مثبت است.

کلیدواژه‌ها:

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه