حدیث 2706
(2706) الکافی (ح ح 5607)، 5607التهذیب (ج 3، ح 380) و الفقیه (ح 1334): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أبانٍ عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ بْنِ أبی‌عَبْدِاللهِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «صَلَّی رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله بِأصْحابِهِ فی غَزْوَةِ ذاتِ الرِّقاعِ، صَلاةَ الْخَوْفِ. فَفَرَّقَ أصْحابَهُ فِرْقَتَیْنِ. أقامَ فِرْقَةً بِإزاءِ الْعَدُوِّ وَ فِرْقَةً خَلْفَهُ. فَکَبَّرَ وَ کَبَّروا، فَقَرَأ وَ أنْصَتوا وَ رَکَعَ فَرَکَعوا وَ سَجَدَ فَسَجَدوا. ثُمَّ اسْتَتَمَّ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله قائِماً وَ صَلَّوْا لِأنْفُسِهِمْ رَکْعَةً. ثُمَ سَلَّمَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ، ثُمَّ خَرَجوا إلَی أصْحابِهِمْ، فَقاموا بِإزاءِ الْعَدُوِّ وَ جاءَ أصْحابُهُمْ، فَقاموا خَلْفَ رَسولِ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله، فَصَلَّی بِهِمْ رَکْعَةً، ثُمَّ تَشَهَّدَ وَ سَلَّمَ عَلَیْهِمْ، فَقاموا فَصَلَّوْا لِأنْفُسِهِمْ رَکْعَةً، ثُمَ سَلَّمَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از عبدالله بن محمد بن عیسی از علی بن حکم از ابان بن عثمان عبدالرحمن بن ابی‌عبدالله البصری روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به عبدالرحمن بن ابی‌عبدالله البصری که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله در غزوه ذات الرقاع با اصحابشان نماز گزاردند، نماز خوف. پس اصحابشان را به دو گروه تقسیم کردند. گروهی در مقابل دشمن ایستادند و گروهی پشت ایشان. پس تکبیر گفتند و (آن‌ها هم) تکبیر گفتند، پس قرائت کردند و (آن‌ها) سکوت کرده، گوش دادند و رکوع کردند، پس (آن‌ها هم) رکوع کردند و سجده کردند، (پس آن‌هاهم) سجده کردند. سپس رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله تمام کرده،ایستادند و (آن‌ها) برای خودشان رکعتی نماز گزاردند. سپس (آن‌ها) بر یک‌دیگر سلام دادند، سپس به سوی یارانشان خارج شدند و در مقابل دشمن ایستادند و یارانشان آمده، پس پشت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله ایستادند و رکعتی را با آن‌ها نماز گزارد، سپس تشهد گفتند و بر آن ها سلام دادند، پس (آن‌ها) ایستادند و رکعتی را برای خودشان خواندند، سپس بر یک دیگر سلام دادند.»