حدیث 2614
(2614) الکافی (ح 3647): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ رِئابٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «إنَّ مِنْ تَمامِ التَّحیَّةِ لِلْمُقیمِ، الْمُصافَحَةَ وَ تَمامِ التَّسْلیمِ عَلَی الْمُسافِرِ، الْمُعانَقَةَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از علی بن رئاب روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «همانا تمام کردن سلام برای مقیم، دست دادن و تمام کردم سلام برای مسافر، دست در گردن انداختن است.»