حدیث 2607
(2607) الکافی (ح 3643): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ صالِحِ بْنِ السِّنْدیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشیرٍ عَنْ مَنْصورِ بْنِ حازِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «ثَلاثَةٌ تُرَدُّ عَلَیْهِمْ رَدَّ الْجَماعَةِ وَ إنْ کانَ واحِداً. عِنْدَ الْعُطاسِ یُقالُ: «یَرْحَمُکُمُ اللهُ» وَ إنْ لَمْ یَکُنْ مَعَهُ غَیْرُهُ وَ الرَّجُلُ یُسَلِّمُ عَلَی الرَّجُلِ، فَیَقولُ: «السَّلامُ عَلَیْکُمْ» وَ الرَّجُلُ یَدْعو لِلرَّجُلِ، فَیَقولُ: «عافاکُمُ اللهُ» وَ إنْ کانَ واحِداً، فَإنَّ مَعَهُ غَیْرَهُ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از صالح بن سندی از جعفر بن بشیر از منصور بن حازم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «سه چیز است که به جماعت بر آن‌ها باز گردانده می‌شود، اگر چه یکی باشد. هنگام عطسه گفته می‌شود: «الله شما را رحمت کند»، اگر چه کسی همراه او همراهش نباشد و فرد بر فرد (دیگر) سلام می‌کند و می‌گوید: «سلام بر شما» و فرد برای فرد (دیگر) دعا می‌کند و می‌گوید: «الله شما را عافیت دهد»، اگر چه یکی باشد، چرا که همراه او غیر او است.»