حدیث 10727
(10727) الکافی (ح 27021) مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ یَحْیَی الْکاهِلیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مالِکٍ عَنْ عَبْدِالْأعْلَی، مَوْلَی آلِ سامٍ قالَ: «حَدَّثَنی أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام بِحَدیثٍ. فَقُلْتُ لَهُ: «جُعِلْتُ فِداکَ! أ لَیْسَ زَعَمْتَ لیَ السّاعَةَ کَذا وَ کَذا.» فَقالَ: «لا!» فَعَظُمَ ذَلِکَ عَلَیَّ، فَقُلْتُ: «بَلَی! وَ اللهِ! زَعَمْتَ.» فَقالَ: «لا! وَ اللهِ! ما زَعَمْتُهُ.»» قالَ: «فَعَظُمَ عَلَیَّ، فَقُلْتُ: «جُعِلْتُ فِداکَ! بَلَی! وَ اللهِ! قَدْ قُلْتَهُ.» قالَ: «نَعَمْ! قَدْ قُلْتُهُ. أ ما عَلِمْتَ أنَّ کُلَّ زَعْمٍ فی الْقُرْآنِ کَذِبٌ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از عبدالله بن یحیی الکاهلی از محمد بنمالک از عبدالاعلی بن اعین که محمد بن ملک از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
عبدالاعلی، مولی آل سام روایت کرد: «حدیث کرد مرا ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام به حدیثی. پس به ایشان عرض کردم: «فدایتان شوم! آیا چنین نیست که اکنون برای من چنین و چنان گمان کردی؟» پس فرمودند: «خیر!» پس آن بر من بزرگ آمده، پس گفتم: «آری! قسم به الله گمان کردی.» پس فرمودند: «خیر قسم به الله! گمان نکردم.»» (راوی) گفت: «پس بزرگ آمد بر من، پس عرض کردم: «فدایتان شوم! آری! قسم به الله! آن را فرموده‌اید.» فرمودند: «آری! آن را گفته‌ام. آیا ندانستی که هر گمانی در قرآن، کذب است.»»