حدیث ۲۳۴۷

(۲۳۴۷) الکافی (ح ۱۳۳۳۴) و التهذیب (ج ۹، ح ۹۷۵): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ قالَ أخْبَرَنی ابْنُ بُکَیْرٍ عَنْ زُرارَةَ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: ««وَ لِکُلٍ جَعَلْنا مَوالیَ مِمّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأقْرَبونَ».» قالَ: «إنَّما عَنَی بِذَلِکَ أولی الْأرْحامِ فی الْمَواریثِ وَ لَمْ یَعْنِ أوْلیاءَ النِّعْمَةِ، فَأوْلاهُمْ بِالْمَیِّتِ، أقْرَبُهُمْ إلَیْهِ مِنَ الرَّحِمِ الَّتی تَجُرُّهُ إلَیْها»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد که یا ابن عیسی الاشعری است یا ابن خالد البرقی، از حسن بن محبوب از عبدالله بن بکیر از زراره بن اعین که حتی اگر احمد البرقی درست باشد که از ثقات مشروطی است، در این‌جا مشکلی ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسن بن محبوب که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق (الکافی). موثق کالصحیح (التهذیب).

زراره روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمود: «وَ لِکُلٍ جَعَلْنا مَوالیَ مِمّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأقْرَبونَ».» فرمود: «این است و جز این نیست که منظور از آن خویشاوندان در میراث است و منظور اولیای نعمت نیست، پس اولیت‌دارتر به مرده، نزدیک‌ترینشان به سوی او از (جهت) رحمی است که به سوی او است.»