حدیث 2395
(2395) التهذیب (ج 1، ح 514) و الإستبصار (ج 1، ح 594): وَ أخْبَرَنی الشَّیْخُ أیَّدَهُ اللهُ تَعالَی عَنْ أبی‌الْقاسِمِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أبیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفّارِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ صَفْوانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ أبی‌الْمِقْدامِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ وَصَفَ التَّیَمُّمَ، فَضَرَبَ بِیَدَیْهِ عَلَی الْأرْضِ، ثُمَّ رَفَعَهُما، فَنَفَضَهُما، ثُمَّ مَسَحَ عَلَی جَبینِهِ وَ کَفَّیْهِ مَرَّةً واحِدَةً.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را از جعفر بن محمد القولویه از پدرش از محمد بن حسن الصفار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از صفوان بن یحیی از عمرو بن ابی‌المقدام روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن موثق.
عمرو بن ابی المقدام از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد) که ایشان تیمم را شرح می‌داد، پس دستانش را بر زمین زد، سپس آن‌ها را بالا برد، پس آن دو را تکاند، سپس بر پیشانیش و دو کفش، یک بار مسح کرد.