حدیث ۲۲۷۱
(۲۲۷۱) الکافی (ح ۹۹۲۳): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «إنَّما نَزَلَتْ «فَما اسْتَمْتَعْتُمْ» بِهِ مِنْهُنَ إلَی أجَلٍ مُسَمًّی، «فَآتوهُنَّ أُجورَهُنَ فَریضَةً»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از من ذکره روایت کرده است که این نفر آخر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه ابن ابی‌عمیر، توثیق درجه دو می‌شود و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «این است و جز این نیست که نازل شد که آن چه متعه کنید به آن از آن‌ها تا زمانی مشخص، پس مهرشان را به عنوان فریضه بدهید.»
کلیدواژه‌ها:الحدیثتبصرة المؤمنین
