حدیث ۲۲۶۰

(۲۲۶۰) التهذیب (ج ۷، ح ۱۲۱۵) و الإستبصار (ج ۳، ح ۶۲۸): الْبَزَوْفَریُّ عَنْ حُمَیْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ سَماعَةَ قالَ حَدَّثَنی الْحُسَیْنُ بْنُ هاشِمٍ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنِ الْحَلَبیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قالَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلیٍّ علیهماالسلام فی أُخْتَیْنِ مَمْلوکَتَیْنِ تَکونانِ عِنْدَ الرَّجُلِ جَمیعاً.» قالَ: «قالَ عَلیٌّ علیه‌السلام: «أحَلَّتْهُما آیَةٌ وَ حَرَّمَتْهُما آیَةٌ أُخْرَی وَ أنا أنْهَی عَنْهُما نَفْسی وَ وُلْدی.»»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن علی البزوفری که معتبر درجه یک است، از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از ابوسعید المکاری از عبدالله بن مسکان از محمد بن علی الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کردند: «محمد بن علی (الباقر) علیه‌السلام درباره دو خواهر کنیزی که نزد مردی جمع شده‌اند، روایت کردند: «علی علیه‌السلام فرمودند: «آیه‌ای آن را حلال کرده و آیه‌ای دیگر آن را حرام کرده و من خودم و فرزندم را از آن نهی می‌کنم.»»»