حدیث ۲۱۸۴

(۲۱۸۴) الفقیه (۵۴۳۸)، الکافی (ح ۱۳۱۸۰)، التهذیب (ج ۹، ح ۶۷۵)، الإستبصار (ج ۴، ح ۴۴۱): وَ رَوَی عاصِمُ بْنُ حُمَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ قَیْسٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «قالَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام: «إنَّ الدَّیْنَ قَبْلَ الْوَصیَّةِ، ثُمَّ الْوَصیَّةَ عَلَی أثَرِ الدَّیْنِ، ثُمَّ الْمیراثَ بَعْدَ الْوَصیَّةِ، فَإنَّ أوْلَی الْقَضاءِ کِتابُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به عاصم بن حمید که معتبر درجه یک است، از محمد بن قیس البجلی روایت کرده است که این‌ها هم از ثقات درجه یک هستند.
ثقةالاسلام الکلینی نیز شبیه این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از عبدالله بن ابی‌نجران از عاصم بن حمید به باقی سند
از عدة من اصحابنا از سهل بن زیاد، عبدالله بن ابی‌نجران از عاصم بن حمید به باقی سند
که هر چند طریق دوم به واسطه سهل بن زیاد معتبر نیست، اما در طریق اول، همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، از پدرش از عبدالله بن نجران به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح (الکافی). حسن (التهذیب).
* * *
مجلسی اول: فی الحسن کالصحیح کالشیخین.

ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کردند: «امیر مؤمنان علیه‌السلام فرمودند: «به یقین دین قبل از وصیت است، سپس وصیت به دنبال دین است، سپس میراث بعد وصیت است، چرا که برترین قضاوت، کتاب الله عز و جل است.»»