حدیث ۲۱۲۶

(۲۱۲۶) الفقیه (ح ۵۵۲۰) و الکافی (ح ۱۳۳۲۶) و التهذیب (ج ۹، ح ۷۴۰): وَ رَوَی صَفْوانُ بْنُ یَحْیَی عَنْ عیصِ بْنِ الْقاسِمِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنِ الْیَتیمَةِ، مَتَی یُدْفَعُ إلَیْها مالُها؟ قالَ: «إذا عَلِمْتَ أنَّها لا تُفْسِدُ وَ لا تُضَیِّعُ.» فَسَألْتُهُ: «إنْ کانَتْ قَدْ تَزَوَّجَتْ؟» فَقالَ: «إذا تَزَوَّجَتْ، فَقَدِ انْقَطَعَ مُلْکُ الْوَصیِّ عَنْها.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به صفوان بن یحیی که معتبر درجه یک است، از عیص بن عاصم که این‌ها هم ثقه درجه یک هستند.
ثقةالاسلام الکلینی نیز شبیه این حدیث را از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از علی بن رباط و حسین بن هاشم المکاری و صفوان بن یحیی از عیص بن قاسم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را بی‌واسطه از صفوان بن یحیی روایت کرده است که طریق یشان به او معلوم نیست و در حکم مرسل است. البته با توجه به احادیث قبل ممکن است که شبیه به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، این حدیث را از صفوان بن یحیی روایت کرده باشد.
* * *
علامه مجلسی: موثق و السند الثانی أیضا موثق (الکافی). صحیح (التهذیب).
* * *
مجلسی اول: فی الحسن کالصحیح و الشیخ فی الصحیح و الکلینی فی الموثق کالصحیح.

عیص بن عاضم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره دختر یتیم سؤال کردم که چه وقت مالش به او داده می‌شود؟ فرمودند: «هنگامی که دانستی خراب نمی‌کند و ضایع نمی‌گرداند.» پس از ایشان سؤال کردم: «اگر ازدواج کرده باشد؟» پس فرمودند: «چنا‌چه ازدواج کرده باشد، تملک وصی از آن قطع شده است.»»