حدیث 4013
(4013) التهذیب (ج 1، ح 1064): مُحَمَّدُ بْنُ أحْمَدَ بْنِ یَحْیَی عَنْ یَعْقوبَ بْنِ یَزیدَ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ داوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «کانوا بَنو إسْرائیلَ إذا أصابَ أحَدَهُمْ قَطْرَةُ بَوْلٍ، قَرَضوا لُحومَهُمْ بِالْمَقاریضِ وَ قَدْ وَسَّعَ اللهُ عَلَیْکُمْ بِأوْسَعِ ما بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأرْضِ وَ جَعَلَ لَکُمُ الْماءَ طَهوراً، فَانْظُروا کَیْفَ تَکونونَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن احمد بن یحیی بن عمران که معتبر درجه یک است، از یعقوب بن یزید از ابن ابی‌عمیر از داود بن فرقد روایت کرده است که محمد بن احمد بن یحیی بن عمران، از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «بنی‌اسرائیل زمانی که قطره ادراری به یکی از آن‌ها اصابت می‌کرد، گوشت‌هایشان را با قیچی‌ها می‌بریدند در حالی که الله به آن‌که بین آسمان‌ها و زمین گسترانیده، برشما وسعت داد وآب را برای شما پاک‌کننده قرار داد، پس بنگرید چگونه خواهید بود.»