حدیث 2391
(2391) الکافی (ح 4050) و التهذیب (ج 1، ح 339): أبوداوُدَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ فَضالَةَ بْنِ أیّوبَ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ سِنانٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنِ الْجُنُبِ وَ الْحائِضِ یَتَناوَلانِ مِنَ الْمَسْجِدِ الْمَتاعَ یَکونُ فیهِو قالَ: «نَعَمْ! وَ لَکِنْ لا یَضَعانِ فی الْمَسْجِدِ شَیْئاً.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از ابوداود از حسین بن سعید الاهوازی از فضاله بن ایوب از عبدالله بن سنان روایت کرده است که ابوداود از مشایخ ثقةالاسلام الکلینی است که ابتداء مجهول است، اما به واسطه ایشان، اگر توثیق درجه یک نشود، توثیق درجه دو می‌شود. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
عبدالله بن سنان روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره جنب و حائض که متاعی را که در مسجد است، نیاز دارند. فرمودند: «آری! لیکن در مسجد چیزی نمی‌گذارند.»»