حدیث 8231
(8231) تأویل الآیات (ص 420): وَ قالَ أیْضاً حَدَّثَنا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْحَسَنیُّ عَنْ إدْریسَ بْنِ زیادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ ثابِتٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ لَهُ: «فَسِّرْ لی عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبیِّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «لَیْسَ لَکَ مِنَ الْأمْرِ شَیْءٌ».» فَقالَ: «إنَّ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله کانَ حَریصاً عَلَی أنْ یَکونَ عَلیُّ بْنُ أبی‌طالِبٍ علیه‌السلام مِنْ بَعْدِهِ عَلَی النّاسِ خَلیفَةَ وَ کانَ عِنْدَ اللهِ خِلافُ ذَلِکَ.» فَقالَ: «وَ عَنَی بِذَلِکَ قَوْلَهُ عَزَّ وَ جَلَ: «الم أ حَسِبَ النّاسُ أنْ یُتْرَکوا أنْ یَقولوا آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنونَ وَ لَقَدْ فَتَنّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذینَ صَدَقوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبینَ». قالَ: «فَرَضیَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله بِأمْرِ اللهِ عَزَّ وَ جَل.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، غیر معتبر است.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی این حدیث را از کتاب محمد بن عباس با ماهیار از جعفر بن محمد الحسنی از ادریس بن زیاد از حسن بن محبوب از عمرو بن ابی‌المقدام روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
البته همه این‌ها در صورتی است که صاحب کتاب تأویل الآیات را نَه تنها مجهول ندانسته، بلکه ثقه بدانیم و در ضمن معلوم شود که طریق ایشان به کتاب محمد بن عباس بن ماهیار معتبر است که حداقل طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام بر مبنای حقیر معتبر نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره 9944 مراجعه بفرمایید.
عمرو بن ثابت از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: «به ایشان عرض کردم: «تفسیر کنید برای من کلام او عز و جل را برای نبیش صلی‌الله‌علیه‌وآله: «لَیْسَ لَکَ مِنَ الْأمْرِ شَیْءٌ».» پس فرمودند: «همانا رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله اصرار بر این داشتند که علی بن ابی‌طالب از بعد ایشان بر مردم خلیفه باشد، در حالی که نزد الله خلاف آن بود.» پس فرمودند: «و منظور از آن کلام او عز و جل: «الم أ حَسِبَ النّاسُ أنْ یُتْرَکوا أنْ یَقولوا آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنونَ وَ لَقَدْ فَتَنّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللهُ الَّذینَ صَدَقوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبینَ» است.» (و در ادامه) فرمودند: «پس رضایت داد رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله به امر الله عز و جل.»»