حدیث 1806
(1806) علل الشرائع (ج 2، ص 451) و الفقیه (ح 2367): حَدَّثَنا أبی رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنْ أیّوبَ بْنِ نوحٍ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُعاویَةَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ سُئِلَ عَنْ طَیْرٍ أهْلیٍ، أقْبَلَ فَدَخَلَ الْحَرَمَ. قالَ: «لا یُمَسُّ! لِأنَّ اللهَ تَعالَی یَقولُ: «وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِنا».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ایوب بن نوح از صفوان بن یحیی از معاویه بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ایشان این حدیث را به طریق خود در الفقیه به معاویة بن عمار که معتبر درجه یک است نیز روایت کرده است.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح کالشیخ.
معاویه بن عمار از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد) که درباره پرنده اهلی، پیش می‌آید، پس داخل حرم می‌شود سؤال شد. فرمودند: «گرفته نمی‌شود! چرا که الله تعالی می‌فرماید: «وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِنا».