حدیث ۱۷۹۹

(۱۷۹۹) الکافی (ح ۶۷۱۷): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمیرَةَ عَنْ أبی‌زُرارَةَ التَّمیمیِّ عَنْ أبی‌حَسّانَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «لَمّا أرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ یَخْلُقَ الْأرْضَ، أمَرَ الرّیاحَ، فَضَرَبْنَ وَجْهَ الْماءِ حَتَّی صارَ مَوْجاً. ثُمَّ أزْبَدَ فَصارَ زَبَداً واحِداً. فَجَمَعَهُ فی مَوْضِعِ الْبَیْتِ، ثُمَّ جَعَلَهُ جَبَلاً مِنْ زَبَدٍ. ثُمَّ دَحا الْأرْضَ مِنْ تَحْتِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إنَّ أوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً».»
وَ رَواهُ أیْضاً عَنْ سَیْفِ بْنِ عُمَیْرَهَ عَنْ أبوبَکْرٍ الْحَضْرَمی عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ عَلَیْهِ‌السَّلامِ مِثْلَهُ.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از سیف بن عمیره از ابوزراره التمیمی از ابوحسان
از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از سیف بن عمیره از ابوبکر الحضرمی
که در طریق اول، ابوزراره التمیمی و ابوحسان از ثقات درجه دو هستند و سایرین، از ثقات درجه یک، اما در طریق دوم، همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول و سنده الأخیر حسن.

از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «هنگامی که الله عز و جل اراده کرد که زمین را خلق کند، بادها را امر کرد، پس بر سطح آب کوبیدند تا موج شدند. سپس کف کردند و یک قطعه کف شدند. پس آن را در جایگاه بیت (الله) جمع کرد، سپس آن را کوهی از کف قرار داد. سپس زمین را از زیر آن گستراند و این همان گفته الله عز وجل است: «إنَّ أوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً»».