حدیث 9139
(9139) التوحید (ص 153): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِصامٍ الْکُلَیْنیُّ رحمهالله قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقوبَ الْکُلَیْنیُّ قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ إدْریسَ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ عَلیِّ بْنِ سَیْفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَیْدَةَ قالَ: «سَألْتُ الرِّضا علیهالسلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِإبْلیسَ: «ما مَنَعَکَ أنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أسْتَکْبَرْتَ». قالَ: «یَعْنی بِقُدْرَتی وَ قُوَّتی.»»
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام، معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن محمد بن عصام الکلینی از ثقةالاسلام الکلینی از احمد بن ادریس القمی از ابن عیسی الاشعری از علی بن سیف بن عمیره از محمد بن عبیده روایت کرده است که این فرد اخیر از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن عبیده روایت کرد: «از رضا علیهالسلام سؤال کردم درباره کلام الله عز و جل به ابلیس: «ما مَنَعَکَ أنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أسْتَکْبَرْتَ». فرمودند: «یعنی به قدرتم و قوتم.»»