حدیث ۵۷۸۸
(۵۷۸۸) الأمالی للطوسی (ص ۶۶۷): وَ بِهَذا الْإسْنادِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌غُنْدَرٍ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «اتَّقوا اللهَ وَ عَلَیْکُمْ بِالطّاعَةِ لِأئِمَّتِکُمْ. قولوا ما یَقولونَ وَ اصْمُتوا عَمّا صَمَتوا. فَإنَّکُمْ فی سُلْطانِ مَنْ قالَ اللهُ (تَعالَی): «وَ إنْ کانَ مَکْرُهُمْ لِتَزولَ مِنْهُ الْجِبالُ»، یَعْنی بِذَلِکَ وُلْدَ الْعَبّاسِ. فَاتَّقوا اللهَ. فَإنَّکُمْ فی هَذِهِ، صَلّوا فی عَشائِرِهِمْ وَ اشْهَدوا جَنائِزَهُمْ وَ أدّوا الْأمانَةَ إلَیْهِمْ وَ عَلَیْکُمْ بِحَجِّ هَذا الْبَیْتِ. فَأدْمِنوهُ، فَإنَّ فی إدْمانِکُمُ الْحَجَّ، دَفْعَ مَکارِهِ الدُّنْیا عَنْکُمْ وَ أهْوالِ یَوْمِ الْقیامَةِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود که شیخ‌الطائفه این حدیث را از حسین بن ابراهیم القزوینی از محمد بن وهبان البصری از علی بن حبشی بن قونی از عباس بن محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از پدرش از صفوان بن یحیی از حسین بن ابی‌غندر از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که حسین بن ابراهیم القزوینی، عباس بن محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب و حسین بن ابی‌غندر، از ثقات درجه دو هستند. محمد بن وهبان از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
ابوبصیر روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمودند: «تقوای الهی پیشه کنید و بر شما باد اطاعت نسبت به امامانت. بگویید آن‌چه را می‌گویند و سکوت پیشه کنید از آن‌چه سکوت می‌کنند. پس همانا شما در (زمان) سلطانی هستید که الله (تعالی) فرمود: «وَ إنْ کانَ مَکْرُهُمْ لِتَزولَ مِنْهُ الْجِبالُ»، منظور آن بنی‌العباس است. پس تقوای الهی پیشه کنید و پس همانا شما در این‌باره، نماز بخوانید در گروه‌هایشان و تشییع کنید جنازه‌هایشان را و ادا کنید امانت را به سوی آن‌ها و بر شما باد حج این خانه. پس آن را زیاد انجام دهید، چرا که در زیاد حج گزاردن شما، دفع بدی‌های دنیا از شما و ترس‌های زمان قیامت است.»»
