حدیث 1227
(1227) الکافی (ح 10717 و 10718)، التهذیب (ج 8، ح 98) و الإستبصار (ج 3، ح 973): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ سَهْلِ بْنِ زیادٍ عَنِ ابْنِ أبی‌نَصْرٍ وَ حُمَیْدُ بْنُ زیادٍ عَنِ ابْنِ سَماعَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ سَماعَةَ وَ عَلیِّ بْنِ خالِدٍ عَنْ عَبْدِالْکَریمِ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «الْمَرْأةُ الَّتی لا تَحِلُ لِزَوْجِها حَتَّی تَنْکِحَ زَوْجاً غَیْرَهُ؟: قالَ: «هیَ الَّتی تُطَلَّقُ، ثُمَّ تُراجَعُ. ثُمَّ تُطَلَّقُ، ثُمَّ تُراجَعُ. ثُمَّ تُطَلَّقُ الثّالِثَةَ، فَهیَ الَّتی لا تَحِلُ لِزَوْجِها حَتَّی تَنْکِحَ زَوْجاً غَیْرَهُ وَ یَذوقَ عُسَیْلَتَها»»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
1. از عدة من اصحابنا از سهل بن زیاد از احمد بن محمد بن ابی‌نصر
2. از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از جعفر بن سماعه و علی بن خالد از عبدالکریم بن عمرو از ابوبصیر الاسدی
که طریق اول به واسطه سهل بن زیاد که از ضعفا است، معتبر نیست، اما در طریق دوم، علی بن خالد از ثقات درجه دو است و جعفر بن محمد بن سماعه از ثقات درجه یک. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
ایشان شبیه این حدیث را به چند طریق دیگر هم روایت کرده‌اند.
1. از محمد بن جعفر الرزاز از ایوب بن نوح از صفوان بن یحیی از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی
2. از احمد بن ادریس القمی از محمد بن عبدالجبار از صفوان بن یحیی از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی
3. از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از صفوان بن یحیی از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی
4. از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از صفوان بن یحیی از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی
که همه این افراد از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق (مجموعه طرق اول). صحیح (مجموعه طرق دوم و التهذیب).
ابوبصیر روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «زنی که برای شوهرش حلال نیست تا شوهری غیر او نکاح کند؟» فرمودند: «آن زنی است که طلاق داده شود، سپس مورد رجوع قرار گیرد. باز طلاق داده شود، سپس مورد رجوع قرار گیرد. سپس سومین طلاق داده شود، پس آن زن کسی است که بر شوهرش حلال نیست مگر شوهری غیر او نکاح کند و شیرینی آن زن را بچشد»»».