حدیث ۱۱۶۲

(۱۱۶۲) الکافی (ح ۳۸۸۸): مُحَمَّدُ بْنُ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ وَ عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ جَمیلِ بْنِ دَرّاجٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ»، قالَ: «کانَ النّاسُ یَسْتَنْجونَ بِالْکُرْسُفِ وَ الْأحْجارِ، ثُمَ أُحْدِثَ الْوَضوءُ وَ هُوَ خُلُقٌ کَریمٌ، فَأمَرَ بِهِ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ صَنَعَهُ وَ أنْزَلَ اللهُ فی کِتابِهِ: «إنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
۱. از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از ابن ابی‌عمیر از جمیل بن دراج
۲. از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از جمیل بن دراج
که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «إنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ» فرمودند: «مردم با کتان و سنگ‌ها خود را (از بول و غائط) پاک می‌کردند، سپس شستن با آب در حالی که کار بسیار بزرگواری است، احداث شد، پس رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله به آن امر نمودند و آن کردند و الله در کتابش نازل فرمود: «إنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ»».