حدیث 1038

(1038 و 7349) الکافی (ح 7956)، التهذیب (ج 3، ح 312 و ج 5، ح 920) و الإستبصار (ج 2، ح 1068): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ حَریزٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ اذْکُروا اللهَ فی أیّامٍ مَعْدوداتٍ». قالَ: «التَّکْبیرُ فی أیّامِ التَّشْریقِ مِنْ صَلاةِ الظُّهْرِ مِنْ یَوْمِ النَّحْرِ إلَی صَلاةِ الْفَجْرِ مِنْ یَوْمِ الثّالِثِ وَ فی الْأمْصارِ عَشْرَ صَلَواتٍ، فَإذا نَفَرَ بَعْدَ الْأولَی، أمْسَکَ أهْلُ الْأمْصارِ وَ مَنْ أقامَ بِمِنًی فَصَلَّی بِها الظُّهْرَ وَ الْعَصْرَ فَلْیُکَبِّرْ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز این حدیث به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن (الکافی). حسن کالصحیح (التهذیب).

محمد بن مسلم روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «وَ اذْکُروا اللهَ فی أیّامٍ مَعْدوداتٍ» سؤال کردم. فرمودند: «تکبیر در ایام تشریق از نماز ظهر روز قربانی است تا نماز صبح از روز سوم و در امصار (غیر منی) ده نماز است، پس هنگامی که بعد از اولی بازگشتند، اهل امصار خودداری می‌کنند و هر که در منی اقامت کرد، پس (نماز) ظهر و عصر را می‌خواند، سپس تکبیر می‌گوید.»»