سَواءٌ مِنْکُمْ مَنْ أسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ (۱۰)
یکسان است از شما کسی که کسی پنهان میدارد سخن را و کسی که آشکار میکند آن را و کسی که او پنهان میدارد به شب و سرازیر کننده است به روز. (۱۰)
هر کس از شما، سخن آهسته کند یا آنرا بلند کند و هر که بشب نهان باشد یا بروز رهرو شود، [در علم خدا] بی تفاوت است (۱۰)
[برای او] یکسان است: کسی از شما سخن [خود] را نهان کند و کسی که آن را فاش گرداند، و کسی که خویشتن را به شب پنهان دارد و در روز، آشکارا حرکت کند. (۱۰)
(در نزد او) یکسان است که کسی از شما گفتارش را (در دل) پنهان دارد (یا درگوشی بگوید) و کسی که آن را فاش سازد، و کسی که در شب جای پنهان گزیند و یا در روز آشکارا آمد و شد کند. (۱۰)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج