قالَ إنّی لَیَحْزُنُنی أنْ تَذْهَبوا بِهِ وَ أخافُ أنْ یَأْکُلَهُ الذِّئْبُ وَ أنْتُمْ عَنْهُ غافِلونَ (۱۳)
گفت: «به یقین من قطعاً محزون میکند مرا که ببرید او را و پروا دارم که بخورد او را گرگی در حالی که شما از او غافلان هستید». (۱۳)
گفت: اینکه او را ببرید مرا غمین میکند، بیم دارم از او غافل شوید و گرگش بخورد (۱۳)
گفت: «اینکه او را ببرید سخت مرا اندوهگین میکند، و میترسم از او غافل شوید و گرگ او را بخورد.» (۱۳)
گفت: همانا (بیرون) بردن او مرا سخت غمگین میکند و میترسم در حالی که از او غافلید گرگ او را بخورد. (۱۳)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج