مَتاعٌ فی الدُّنْیا ثُمَّ إلَیْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذیقُهُمُ الْعَذابَ الشَّدیدَ بِما کانوا یَکْفُرونَ (۷۰)
بهرهای در دنیا، سپس به سوی ما است محل رجوع آنها، سپس میچشانیم آنها را عذابی شدید به آنچه کفر میورزیدند. (۷۰)
بهره گرفتنی است از این دنیا، و عاقبت بازگشتشان سوی ماست که برای انکاری که میورزیدهاند عذاب سختشان میکنیم (۷۰)
بهرهای [اندک] در دنیا [دارند]. سپس بازگشتشان به سوی ماست. آن گاه به [سزای] آنکه کفر میورزیدند، عذاب سخت به آنان میچشانیم. (۷۰)
(استفاده آنها از افترا) برخورداری اندکی است در دنیا، سپس بازگشت آنها به سوی ما است، آن گاه به آنها به سزای آنکه کفر میورزیدند عذاب سخت را میچشانیم. (۷۰)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج