سوره یونس – آیه ۲۹

پس کفایت کند به الله شاهد بین ما و بین شما که بودیم از بندگی شما، قطعاً غافلان.» (۲۹)

گواه بودن خدا میان ما و شما بس، که ما از عبادتتان غافل بوده‏ایم (۲۹)

«و گواهی خدا میان ما و میان شما بس است. به راستی ما از عبادت شما بی‏خبر بودیم.» (۲۹)

پس گواهی خداوند میان ما و شما کافی است، حقیقت این است که ما از پرستش شما غافل بودیم. (غفلت ذوی العقول به خاطر عدم اعتنا بود و غفلت بت‏ها به خاطر عدم ادراک.) (۲۹)