سوره یونس – آیه 24
إنَّما مَثَلُ الْحَیاةِ الدُّنْیا کَماءٍ أنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأرْضِ مِمّا یَأْکُلُ النّاسُ وَ الْأنْعامُ حَتَّی إذا أخَذَتِ الْأرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّیَّنَتْ وَ ظَنَّ أهْلُها أنَّهُمْ قادِرونَ عَلَیْها أتاها أمْرُنا لَیْلاً أوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصیداً کَأنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرونَ (24)
این است و جز این نیست که مثال زندگی نزدیکتر (دنیا) مانند آبی است، نازل کردیم آن را از آسمان، پس مخلوط شد به آن روییدنی زمین، از آنچه میخورند مردم و چهارپایان، تا هنگامی که گرفت زمین زیورش را و زینت شد و گمان بردند اهل آن که آنها توانایان بر آن هستند، آمد آن را امر ما شبانه یا روزانه، پس قرار دادیم آن را درو شده، مانند آن که هرگز نبوده است دیروز، اینگونه توضیح مفصل میدهیم نشانهها خاص را برای قومی که تفکر میکنند. (24)
حکایت زندگی این دنیا، همانند آبیست که از آسمان فرستیم و بوسیله آن گیاهان زمین، از آنچه مردمان و چهار پایان خورند، بهم پیوسته شود و چون زمین رونق خویش بگیرد و آراسته شود و صاحبان زمین گمان برند که گیاهان را در چنگ خویش دارند، بناگاه فرمان ما بشب یا بروز، بدان رسد که از ریشهاش بر آریم، گویی روز پیش اصلا نبود، بدینگونه این آیهها را برای گروهی که اندیشه کنند، شرح میدهیم (24)
در حقیقت، مثل زندگی دنیا بسان آبی است که آن را از آسمان فرو ریختیم، پس گیاه زمین- از آنچه مردم و دامها میخورند- با آن درآمیخت، تا آن گاه که زمین پیرایه خود را برگرفت و آراسته گردید و اهل آن پنداشتند که آنان بر آن قدرت دارند، شبی یا روزی فرمان [ویرانی] ما آمد و آن را چنان درویده کردیم که گویی دیروز وجود نداشته است. این گونه نشانهها [ی خود] را برای مردمی که اندیشه میکنند به روشنی بیان میکنیم. (24)
جز این نیست که مثل زندگی دنیا مانند آبی است که (به صورت برف و باران) از آسمان فرو ریختیم که به سبب آن گیاهان زمین از آنچه مردم و چهارپایان میخورند به هم درآمیخت، تا آن گاه که روی زمین زیبایی خود را فرا گرفت و آرایش یافت و ساکنان آن گمان بردند که خود بر (بهرهبرداری از) آن قادرند (به ناگاه) دستور ما (به صورت سرما یا گرما یا سیل یا تگرگ) در شب هنگام یا روز بر آن فرا رسید، پس همه را به صورت علفهای درو شده خشک درآوردیم به طوری که گویی دیروز سرپا نبوده است. این گونه ما نشانهها (ی قدرت و غضب خود) را (در کتاب تکوین و کتاب تدوین) تفصیل میدهیم برای گروهی که میاندیشند. (24)