وَ مِنَ الَّذینَ قالوا إنّا نَصاری أخَذْنا میثاقَهُمْ فَنَسوا حَظّاً مِمّا ذُکِّروا بِهِ فَأغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إلی یَوْمِ الْقیامَةِ وَ سَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِما کانوا یَصْنَعونَ (۱۴)
و از کسانی که گفتند: «به یقین ما نصارا هستیم»، گرفتیم پیمان محکمشان را، پس فراموش کردند بهرهای از آنچه یادآور شدند به آن، پس چسباندیم بینشان دشمنی و بغض تا زمان قیامت و خبر خواهد دادشان الله به آنچه میساختند. (۱۴)
و از کسانی که گویند: نصارائیم پیمان گرفتیم، و از آنچه بدان پندشان دادهاند، قسمتی را از یاد بردهاند. میان آنها تا روز قیامت دشمنی و کینهوری انگیختیم، و بزودی خدا از آنچه میکردهاند، خبرشان میدهد (۱۴)
و از کسانی که گفتند: «ما نصرانی هستیم»، از ایشان [نیز] پیمان گرفتیم، و [لی] بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند، و ما [هم] تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم، و به زودی خدا آنان را از آنچه میکردهاند [و میساختهاند] خبر میدهد. (۱۴)
و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم (به نصرت خدا برمیخیزیم) پیمانشان را (بر زهد در دنیا و توحید کلمه و عدم تفرق در دین) گرفتیم، پس سهمی به سزا از آنچه را که بدان تذکر داده شده بودند (از معارف انجیل مانند مسائل توحید و نشانههای نبوت و اوصاف پیامبر اسلام) فراموش نمودند، پس میان آنها تا روز رستاخیز دشمنی و کینه افکندیم، و به زودی خداوند آنها را از آنچه انجام دادهاند آگاه خواهد ساخت. (۱۴)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج