سوره فاتحة الکتاب – آیه 4
مالِکِ یَوْمِ الدّینِ (4)
مالک زمان[1] حساب
——————————
[1]– «یوم» در لغت به معنای زمان است که معمولاً طولانی هم باشد که میتوان آن را به دوره هم معنا کرد و در اصطلاح متعارف به فاصله زمانی بین طلوع تا غروب خورشید اطلاق میشود که باید بر اساس شواهد و قرائن معنای مناسب را برگزید، مثلاً در مورد قیامت که خورشیدی نیست که بخواهد طلوع و غروبی داشته باشد یا در مورد خلقت آسمانها و زمان که هنوز خورشیدی آفریده نشده، لازم به به زمان و دوره معنا شود.
و فرمانروای روز جزا
مالک [و پادشاه] روز جزا [است].
مالک و فرمانروای روز جزا.