حدیث ۲۲۶
(۲۲۶) الکافی (ح ۳۵۶۰): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ مُعاویَةَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قال: «لَوْ قُرِئَتِ الْحَمْدُ عَلَی مَیِّتٍ سَبْعینَ مَرَّةً ثُمَّ رُدَّتْ فیهِ الرّوحُ ما کانَ ذَلِکَ عَجَباً.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش ابن ابی‌عمیر از معاویه بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «اگر (سوره) حمد هفتاد مرتبه بر مرده‌ای خوانده شود، سپس روح به او باز گردد، جای شگفتی نیست.»
– اگر در متن روایت دقت شود، کاملاً واضح است که این حدیث به این معنا نیست که اگر سوره فاتحة الکتاب هفتاد مرتبه بر مرده خوانده شد، روح به او بازگشته و زنده می‌شود، بلکه بیانگر اهمیت و جایگاه این سوره است، به گونه‌ای که اگر مرده زنده شد، نباید تعجب کرد. آری! هفتاد بار که هیچ اگر هفت هزار بار هم خوانده شود، قرار نیست، مرده‌ای را بتوان زنده کرد.
– البته حقیر منکر زنده کردن مردگان توسط بعضی از انبیا و اولیا که از معجزات الهی است، نیستم. اگر قرار باشد، این اعجاز به اذن الهی انجام شود، اولاً مربوط به افراد کاملاً خاص است و ثانیاً ربط مستقیمی به سوره حمد یا غیر آن ندارد.
به نظر می‌رسد عدد هفتاد، عدد کثرت باشد و کنایه از بسیار خواندن این سوره است.
– جالب این‌که ما روایاتی داریم که شباهتی به این روایت دارند، با این تفاوت که به صراحت سخن از خاصیت این سوره مبارکه به عنوان دوای دردها دارد. با این‌که قرار ما در این مجموعه آوردن احادیث غیر معتبر نیست، اما إن شاء الله بزرگواران مؤسسه دو نمونه را در شماره‌های ۲۲۷ و ۲۴۸ به همراه نکاتی را که ذیل آن‌ها عرض کرده‌ام، قرار خواهند داد، بلکه مفید باشد.
