حدیث 761
(761) التهذیب (ج 8، ح 1058) و النوادر (ص 31): عَنْهُ عَنْ صَفْوانَ عَنْ مَنْصورِ بْنِ حازِمٍ قالَ: «قالَ لی أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «أ ما سَمِعْتَ بِطارِقٍ؟ إنَّ طارِقاً کانَ نَخّاساً بِالْمَدینَةِ. فَأتَی أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام، فَقالَ: «یا أباجَعْفَرٍ! إنّی هالِکٌ! إنّی هالِکٌ! إنّی حَلَفْتُ بِالطَّلاقِ وَ الْعَتاقِ وَ النُّذورِ». فَقالَ لَهُ: «یا طارِقُ! إنَّ هَذِهِ مِنْ «خُطواتِ الشَّیْطانِ»»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به حسین بن سعید الاهوازی بر می‌گردد، لذا شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از صفوان بن یحیی از منصور بن حازم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابن عیسی الاشعری نیز شبیه این حدیث را از صفوان به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
منصور بن حازم روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام به من فرمودند: «آیا (ماجرای) طارق را شنیده‌ای؟ به یقین او برده فروشی در مدینه بود. پس نزد ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام آمد و گفت: «ای اباجعفر! همانا من هلاک شدم! همانا من هلاک شدم! همانا من به طلاق و آزاد کردن بنده‌ای و نذرهایی قسم خورده‌ام.» پس به او فرمودند: «ای طارق! به یقین این از «خُطواتِ الشَّیْطانِ» است.»»».