حدیث 5389
(5389، 6338 و 7448) الکافی (ح 8352): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ هارونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ قالَ: «دَخَلَ سُفْیانُ الثَّوْریُّ عَلَی أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام. فَرَأی عَلَیْهِ ثیابَ بیضٍ کَأنَّها غِرْقِئُ الْبَیْضِ. فَقالَ لَهُ: «إنَّ هَذا اللِّباسَ لَیْسَ مِنْ لِباسِکَ.» فَقالَ لَهُ: «اسْمَعْ مِنّی وَ عِ ما أقولُ لَکَ. فَإنَّهُ خَیْرٌ لَکَ عاجِلاً وَ آجِلاً إنْ أنْتَ مِتَ عَلَی السُّنَّةِ وَ الْحَقِّ وَ لَمْ تَمُتْ عَلَی بِدْعَةٍ … فَلا یَسْتَجیبُ لَهُ لِلْحَدیثِ الَّذی جاءَ عَنِ النَّبیِّ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «إنَّ أصْنافاً مِنْ أُمَّتی لا یُسْتَجابُ لَهُمْ دُعاؤُهُمْ. رَجُلٌ یَدْعو عَلَی والِدَیْهِ وَ رَجُلٌ یَدْعو عَلَی غَریمٍ ذَهَبَ لَهُ بِمالٍ، فَلَمْ یَکْتُبْ عَلَیْهِ وَ لَمْ یُشْهِدْ عَلَیْهِ وَ رَجُلٌ یَدْعو عَلَی امْرَأتِهِ وَ قَدْ جَعَلَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ تَخْلیَةَ سَبیلِها بِیَدِهِ وَ رَجُلٌ یَقْعُدُ فی بَیْتِهِ وَ یَقولُ: «رَبِّ! ارْزُقْنی.» وَ لا یَخْرُجُ وَ لا یَطْلُبُ الرِّزْقَ. فَیَقولُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ: «عَبْدی! أ لَمْ أجْعَلْ لَکَ السَّبیلَ إلَی الطَّلَبِ وَ الضَّرْبِ فی الْأرْضِ بِجَوارِحَ صَحیحَةٍ، فَتَکونَ قَدْ أعْذَرْتَ فیما بَیْنی وَ بَیْنَکَ فی الطَّلَبِ، لِاتِّباعِ أمْری وَ لِکَیْلا تَکونَ کَلّاً عَلَی أهْلِکَ؟ فَإنْ شِئْتُ رَزَقْتُکَ وَ إنْ شِئْتُ قَتَّرْتُ عَلَیْکَ وَ أنْتَ غَیْرُ مَعْذورٍ عِنْدی.» وَ رَجُلٌ رَزَقَهُ اللهُ مالاً کَثیراً، فَأنْفَقَهُ، ثُمَّ أقْبَلَ یَدْعو: «یا رَبِّ! ارْزُقْنی.» فَیَقولُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «أ لَمْ أرْزُقْکَ رِزْقاً واسِعاً؟ فَهَلّا اقْتَصَدْتَ فیهِ کَما أمَرْتُکَ؟ وَ لِمَ تُسْرِفُ وَ قَدْ نَهَیْتُکَ عَنِ الْإسْرافِ؟» وَ رَجُلٌ یَدْعو فی قَطیعَةِ رَحِمٍ.» …»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از هارون بن مسلم از مسعده بن صدقه روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف.
مسعده بن صدقه روایت کرد: «سفیان الثوری بر ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام داخل شد. پس لباس سفیدی بر ایشان دید که مانند سفیدی تخم مرغ بود. پس به ایشان گفت: «همانا این لباس، لباس تو نیست.» پس به او فرمودند: «از من بشنو و حفظ کن آن‌چه را برای تو می‌گویم. چرا که آن خیری است برای تو در حال و آینده، (البته) اگر تو بر سنت و حق بمیری و بر بدعتی نمیری … پس اجابت نمی‌شود برای او دعایش به جهت حدیثی که از نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله آمد: «همانا گروه‌های از امت من مستجاب نمی‌شود برایشان دعایشان. فردی که دعا می‌کند بر ضد والدینش و فردی که دعا می‌کند بر ضد وام گیرنده که مالش را داده، پس بر او ننوشته و شاهدی بر آن نگرفته و فردی که دعا می‌کند بر ضد همسرش در حالی که الله عز و جل خالی کردن راه او را به دستش قرار داده است و فردی که می‌نشیند در خانه‌اش و می‌گوید: «پروردگارا! مرا روزی کن.» و خارج نمی‌شود و روزی طلب نمی‌کند. پس الله عز و جل به او می‌فرماید: «بنده من! آیا قرار ندادم برای تو راهی به سوی طلب و حرکت در زمین به اعضای صحیح که عذر آوری در آن‌چه بین من و بین تو است در طلب (خواسته‌ات)، به جهت تبعیت امر من و این‌که سرباری بر خانواده‌ات نشوی؟ پس اگر خواستم تو را روزی دهم و اگر خواستم بر تو تنگ گیرم و تو غیر معذور هستی نزد من.» و فردی که روزی دهد او را الله به مالی بسیار، سپس آن را انفاق کند، سپس رو کرده دعا می‌کند: «ای پروردگار من! مرا روزی کن.» پس الله عز و جل می‌فرماید: «آیا روزی نکرده‌ام تو را روزی وسیعی؟ و چرا اسراف کردی، در حالی که نهی کردم تو را از اسراف؟» و فردی که دعای می‌کند بر ضد قطع شدن رحم.» …»