حدیث 4925
(4925) الکافی (ح 4316): أبانُ بْنُ عُثْمانَ عَنْ عُقْبَةَ أنَّهُ سَمِعَ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «إنَّ الرَّجُلَ إذا وَقَعَتْ نَفْسُهُ فی صَدْرِهِ یَرَی.» قُلْتُ: «جُعِلْتُ فِداکَ! وَ ما یَرَی؟» قالَ: «یَرَی رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله. فَیَقولُ لَهُ رَسولُ اللهِ: «أنا رَسولُ اللهِ! أبْشِرْ.» ثُمَّ یَرَی عَلیَّ بْنَ أبی‌طالِبٍ علیه‌السلام، فَیَقولُ: «أنا عَلیُّ بْنُ أبی‌طالِبٍ الَّذی کُنْتَ تُحِبُّهُ. تُحِبُّ أنْ أنْفَعَکَ الْیَوْمَ؟»» قالَ: «قُلْتُ لَهُ: «أ یَکونُ أحَدٌ مِنَ النّاسِ یَرَی هَذا، ثُمَّ یَرْجِعُ إلَی الدُّنْیا؟»» قالَ: «قالَ: «لا! إذا رَأی هَذا، أبَداً ماتَ وَ أعْظَمَ ذَلِکَ.» قالَ: «وَ ذَلِکَ فی الْقُرْآنِ، قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «الَّذینَ آمَنوا وَ کانوا یَتَّقونَ لَهُمُ الْبُشْری فی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فی الْآخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللهِ».»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
سند این حدیث معلق است و از احادیث قبول معلوم می‌شود که ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از غیر واحد از ابان بن عثمان از عقبه بن بشیر الاسدی که غیر واحد، ابتداء مجهول هستند، اما به واسطه حسن بن محمد بن سماعه توثیق درجه دو می‌شوند. عقبه بن بشیر هم از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مرسل کالحسن.
عقبه (بن بشیر) (روایت کرد) که او شنید ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمودند: «همانا فرد هنگامی که نفسش به سینه برسد، میبیند.» عرض کردم: «فدایتان شوم! و چه را میبیند؟» فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله را میبیند. پس رسول الله به او می‌فرمایند: «من رسول الله هستم. بشارت باد.» سپس علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام را میبیند و می‌گوید: «من علی بن ابی‌طالب هستم که تو را دوست می‌داشتی. دوست داری که این زمان تو را منفعت رسانم؟»» (راوی) گفت: «به ایشان عرض کردم: «آیا فردی از مردم باشد که این را ببیند، سپس به دنیا باز گردد؟»» (راوی) گفت: «فرمودند: «خیر! هنگامی که این را ببیند، مرگ را آغاز کرده و عظم آن نموده است.» (و) فرمودند: «و آن در قرآن، کلام الله عز و جل: «الَّذینَ آمَنوا وَ کانوا یَتَّقونَ لَهُمُ الْبُشْری فی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فی الْآخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللهِ» است.»»