حدیث 4890
(4890) کمال الدین (ج 2، ص 690) و الإمامة و التبصرة (ص 129): حَدَّثَنا أبی رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشیرٍ عَنْ هِشامِ بْنِ سالِمٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «یُنادی مُنادٍ بِاسْمِ الْقائِمِ علیه‌السلام.» قُلْتُ: «خاصٌ أوْ عامٌ؟» قالَ: «عامٌّ. یَسْمَعُ کُلُّ قَوْمٍ بِلِسانِهِمْ.» قُلْتُ: «فَمَنْ یُخالِفُ الْقائِمَ علیه‌السلام وَ قَدْ نودیَ بِاسْمِهِ؟» قالَ: «لا! یَدَعُهُمْ إبْلیسُ حَتَّی یُنادیَ فی آخِرِ اللَّیْلِ وَ یُشَکِّکَ النّاسَ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعدبن عبدالله القمی از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از جعفر بن بشیر از هشام بن سالم از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
پدر شیخ صدوق نیز این حدیث را با همین سند روایت کرده است.
زراره (بن اعین) از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد که) فرمودند: «منادی به اسم قائم علیه‌السلام ندا می‌دهد.» عرض کردم: «خاص یا عام؟» فرمودند: «عام. هر قومی به زبان خودشان می‌شنوند.» عرض کردم: «پس چه کسی قائم علیه‌السلام را مخالفت می‌کند، در حالی که به نامش ندا داده می‌شود؟» فرمودند: «خیر! ابلیس آن‌ها را دعوت می‌کند تا نداد داده می‌شود در آخر شب و مردم را به شک وا می‌دارد.»