حدیث 4308
(4308) التهذیب (ج 4، ح 362): عَلیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ فَضّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إسْماعیلَ الزَّعْفَرانیِّ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ أبانِ بْنِ أبی‌عَیّاشٍ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلالیِّ عَنْ أمیرِالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام قالَ: «سَمِعْتُهُ یَقولُ کَلاماً کَثیراً. ثُمَّ قالَ: «وَ أعْطِهِمْ مِنْ ذَلِکَ کُلِّهِ سَهْمَ ذی الْقُرْبَی. قالَ اللهُ تَعالَی: «إنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللهِ وَ ما أنْزَلْنا عَلی عَبْدِنا یَوْمَ الْفُرْقانِ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعانِ»، نَحْنُ وَ اللهِ! عُنیَ بِذی الْقُرْبَی وَ هُمُ الَّذینَ قَرَنَهُمُ اللهُ بِنَفْسِهِ وَ بِنَبیِّهِ، صلی‌الله‌علیه‌وآله فَقالَ: «فَأنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ» مِنّا خاصَّةً وَ لَمْ یَجْعَلْ لَنا فی سَهْمِ الصَّدَقَةِ نَصیباً، أکْرَمَ اللهُ نَبیَّهُ وَ أکْرَمَنا أنْ یُطْعِمَنا أوْساخَ أیْدی النّاسِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن بن فضال که معتبر درجه یک است، از محمد بن اسماعیل الزعفرانی از حماد بن عیسی از عمر بن اذینه از ابان ابی‌عیاش از سلیم بن قیس روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف.
سلیم بن قیس الهلالی از امیر مؤمنان علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان شنیدم که مطالبی طولانی می‌فرمود. سپس فرمود: «و اعطا کنید آن‌ها را از آن، همه سهم ذی‌القربی را. الله تعالی فرمود: «إنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللهِ وَ ما أنْزَلْنا عَلی عَبْدِنا یَوْمَ الْفُرْقانِ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعانِ». قسم به الله! منظور از ذی‌القربی ما هستیم و آن‌ها کسانی هستند که الله آن‌ها را به خویش و به نبیش صلی‌الله‌علیه‌وآله نزدیک کرد، پس فرمود: «فَأنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسولِ وَ لِذی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ»، از ما خاصه است و برای ما از سهم صدقه نصیبی قرار نداده است، الله نبیش را کرامت بخشید و ما را کرامت داد که از آلودگی دستِ مردم اطعام داده شویم.»»