حدیث 3846
(3846 و 7829) الکافی (ح 6229 و 12535): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إسْماعیلَ بْنِ بَزیعٍ عَنْ صالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ سُلَیْمانَ بْنِ صالِحٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «أدْنَی ما یَجیءُ مِنْ حَدِّ الْإسْرافِ؟» فَقالَ: «ابْتِذالُکَ ثَوْبَ صَوْنِکَ وَ إهْراقُکَ فَضْلَ إنائِکَ وَ أکْلُکَ التَّمْرَ وَ رَمْیَکَ النَّوَی، هاهُنا وَ هاهُنا.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از محمد بن اسماعیل بن بزیع از صالح بن عقبه از سلیمان بن صالح روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
سلیمان بن صالح روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «کم‌ترین حد از اسراف چه آمده است؟» پس فرمودند: «از بین لباست که آب‌روی تو است و ریختن اضافه ظرفت و خوردن خرمایت در حالی که هسته را به این طرف و آن طرف می‌پرانی.»»