حدیث 3334
(3334) الکافی (ح 7447): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ مُعاویَةَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «کُلُ شَیْءٍ یَکونُ أصْلُهُ فی الْبَحْرِ وَ یَکونُ فی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ، فَلا یَنْبَغی لِلْمُحْرِمِ أنْ یَقْتُلَهُ. فَإنْ قَتَلَهُ، فَعَلَیْهِ الْجَزاءُ کَما قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از معاویه بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «هر چیزی که اصلش در دریا باشد و در خشکی و دریا باشد، پس نشاید که محرم آن را بکشد. پس اگر آن را کشت، پس جزایش بر او است، همان‌گونه که الله تعالی گفته است.»