حدیث 3134

(3134) التهذیب (ج 10، ح 718): الْحُسَیْنُ بْنُ سَعیدٍ عَنْ فَضالَةَ عَنْ أبانٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أحَدِهِما علیهماالسلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَ الْأنْفَ بِالْأنْفِ»، الْآیَةَ، قالَ: «هیَ مُحْکَمَةٌ».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از فضاله بن ایوب از ابان بن عثمان از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق کالصحیح.

زراره (بن اعین) از یکی از آن دو (امام باقر یا امام صادق) علیهماالسلام درباره کلام الله عز و جل، آیه: «النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ الْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَ الْأنْفَ بِالْأنْفِ»، (روایت کرد که) فرمودند: «آن (از آیات) محکمه است.»