حدیث 2253
(2253) التهذیب (ج 7، ح 1165) و الإستبصار (ج 3، ح 569): مُحَمَّدُ بْنُ أحْمَدَ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْحَسَنِ بْنِ موسَی الْخَشّابِ عَنْ غیاثِ بْنِ کَلّوبٍ عَنْ إسْحاقَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أبیهِ علیه‌السلام أنَّ عَلیّاً علیه‌السلام کانَ یَقولُ: «الرَّبائِبُ عَلَیْکُمْ حَرامٌ مَعَ الْأُمَّهاتِ اللّاتی قَدْ دَخَلْتُمْ بِهِنَّ، هُنَّ فی الْحُجورِ وَ غَیْرِ الْحُجورِ سَواءٌ وَ الْأُمَّهاتُ مُبْهَماتٌ، دُخِلَ بِالْبَناتِ أمْ لَمْ یُدْخَلْ بِهِنَّ، فَحَرِّموا وَ أبْهِموا ما أبْهَمَ اللهُ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن احمد بن یحیی بن عمران که معتبر درجه یک است، از حسن بن موسی الخشاب از غیاث بن کلوب از اسحاق بن عمار روایت کرده است که محمد بن احمد بن یحیی از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق حسن.
(امام) جعفر (صادق) از پدرشان علیهماالسلام (روایت کردند) که علی علیه‌السلام می‌فرمودند: «دختران همسران شما که با آن‌ها نزدیکی کرده‌اید، بر شما حرام هستند، در دامان شما باشند یا غیر دامان شما، برابر هستند. در حالی که مادران سخت شمرده شدگانند، به دختران(شان) نزدیکی شده باشید یا به آن‌ها نزدیکی نشده باشید، پس حرام بدانید و سخت بشمارید آن‌چه را الله سخت شمرده است.»