حدیث 1904
(1904) الکافی (ح 12538): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أبی‌هَمّامٍ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «مُسَوِّمینَ»، قالَ: «الْعَمائِمُ اعْتَمَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله، فَسَدَلَها مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ اعْتَمَّ جَبْرَئیلُ، فَسَدَلَها مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از اسماعیل بن همام روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
ابوالحسن (امام رضا) علیه‌السلام درباره کلام الله عز وجل: «مُسَوِّمینَ» فرمودند: «عمامه‌هایی که رسول الله بر سر بست، پس آن را از روبه‌رویش و از پشتش آویخت و جبرئیل سر بست، پس آن را از روبه‌رویش و از پشتش آویخت.»