حدیث 1425
(1425) الأمالی للصدوق (ص 98): حَدَّثَنا الْحُسَینُ بْنُ أحْمَدَ بْنِ إدْریسَ رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا أبی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَینِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیرٍ عَنْ جَعْفَرٍ الْأزْدی عَنْ عَمْرِو بْنِ أبی‌الْمِقْدامِ قالَ: «سَمِعْتُ أباجَعْفَرٍ الْباقِرَ علیه‌السلام یَقولُ: «مَنْ قَرَأ آیَةَ الْکُرْسیِ مَرَّةً، صَرَفَ اللهُ عَنْهُ ألْفَ مَکْروهٍ مِنْ مَکْروهِ الدُّنْیا وَ ألْفَ مَکْروهٍ مِنْ مَکْروهِ الْآخِرَةِ. أیْسَرُ مَکْروهِ الدُّنْیا الْفَقْرُ وَ أیْسَرُ مَکْروهِ الْآخِرَةِ عَذابُ الْقَبْرِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را ازحسین بن احمد بن ادریس القمی از پدرش از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از ابن ابی‌عمیر از جعفر الازدی یا جعفر الاودی از عمرو بن ابی‌المقدام که جعفر الازدی ازثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
عمرو بن ابی‌المقدام روایت کرد: «شنیدم ابوجعفر الباقر علیه‌السلام می‌فرمود: «هر که آیة الکرسی را یک بار بخواند، الله هزار ناخوش‌آیندی از ناخوش‌آیندی‌های دنیا و هزار ناخوش‌آیندی از ناخوش‌آیندی‌های آخرت را از او بر طرف می‌کند. کم‌ترین ناخوش‌آیندی دنیا فقر است و کم‌ترین ناخوش‌آیندی آخرت عذاب قبر است.»»