حدیث 11327
(11327) الکافی (ح 267) و التوحید (ص 108): أحْمَدُ بْنُ إدْریسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبّارِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ عاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «ذاکَرْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام فیما یَرْوونَ مِنَ الرُّؤْیَةِ. فَقالَ: «الشَّمْسُ جُزْءٌ مِنْ سَبْعینَ جُزْءاً مِنْ نورِ الْکُرْسیِّ وَ الْکُرْسیُّ جُزْءٌ مِنْ سَبْعینَ جُزْءاً مِنْ نورِ الْعَرْشِ وَ الْعَرْشُ جُزْءٌ مِنْ سَبْعینَ جُزْءاً مِنْ نورِ الْحِجابِ وَ الْحِجابُ جُزْءٌ مِنْ سَبْعینَ جُزْءاً مِنْ نورِ السِّتْرِ. فَإنْ کانوا صادِقینَ، فَلْیَمْلَئوا أعْیُنَهُمْ مِنَ الشَّمْسِ لَیْسَ دونَها سَحابٌ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از احمد بن ادریس القمی از محمد بن عبدالجبار از صفوان بن یحیی از عاصم بن حمید روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از حسین بن احمد بن ادریس القمی از پدرش به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف.
عاصم بن حمید از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام را درباره آن‌چه نظر داشتند از رؤیت. پس فرمودند: «خورشید جزئی از هفتاد جزء از نور کرسی است و کرسی جزئی از هفتاد جزء از نور عرش و عرش جزئی از هفتاد جزء نور حجاب و حجاب جزئی از هفتاد جزء نور ستر. پس اگر راست‌گویان هستند، پس پر کنند چشمانشان را از خورشیدی که نیست زیر آن ابری.»»