سوره اعراف – آیه 189

هُوَ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِیَسْکُنَ إلَیْها فَلَمّا تَغَشّاها حَمَلَتْ حَمْلاً خَفیفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمّا أثْقَلَتْ دَعَوا اللّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً لَنَکونَنَّ مِنَ الشّاکِرینَ (189)

او کسی است که خلق کرد شما را از نفسی واحد و قرار داد از آن همسر او را تا آرامش جوید به سوی او، پس هنگامی که پوشاند او را، باردار شد، باری سبک، پس گذراند به آن، پس هنگامی که سنگینی کرد او را، خواندند الله پروردگارشان را، چنان‌چه بدهی ما را صالحی، قطعاً باشیم از شکرگزاران. (189)

اوست که شما را از یکتن آفرید و همسرش را از او آفرید تا بدو آرام گیرد و چون وی را فرا پوشاند، باری سبک گرفت و با آن مدتی سر کرد و چون سنگین شد، خدا، پروردگار خویش را، بخواندند که اگر فرزندی شایسته بما دهی سپاسدار خواهیم بود (189)

اوست آن کس که شما را از نفس واحدی آفرید، و جفت وی را از آن پدید آورد تا بدان آرام گیرد. پس چون [آدم‏] با او [حوا] درآمیخت باردار شد، باری سبک. و [چندی‏] با آن [بار سبک‏] گذرانید، و چون سنگین‏بار شد، خدا، پروردگار خود را خواندند که اگر به ما [فرزندی‏] شایسته عطا کنی قطعا از سپاسگزاران خواهیم بود. (189)

اوست آن که هر یک از شما را از یک نفس (پدرتان) آفرید و همسرش را نیز از جنس او قرار داد تا در کنارش آرام یابد، پس چون با همسرش آمیزش کرد وی باری سبک برگرفت و چندی با آن بار گذراند (اوایل مدت حمل) و چون سنگین بار گردید هر دو، خداوند، پروردگار خود را خواندند که اگر ما را فرزندی شایسته (سالم و قادر بر ادامه زندگی) عطا کنی مسلیما از سپاسگزاران خواهیم بود. (189)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه