سوره انعام _ آیه 70

وَ ذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُمْ لَعِباً وَ لَهْواً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا وَ ذَکِّرْ بِهِ أنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِما کَسَبَتْ لَیْسَ لَها مِنْ دونِ اللّهِ وَلیٌّ وَ لا شَفیعٌ وَ إنْ تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لا یُؤْخَذْ مِنْها أولئِکَ الَّذینَ أُبْسِلوا بِما کَسَبوا لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمیمٍ وَ عَذابٌ ألیمٌ بِما کانوا یَکْفُرونَ (70)

و وا گذار کسانی را که می‌گیرند دینشان را بازیچه و سرگرمی و به می‌فریبد آن‌ها را زندگی نزدیک‌تر (دنیا) و تذکر ده به آن که محروم شود کسی به آن‌چه کسب کرده، نیست برای او از غیر الله سرپرستی و نه شفاعت‌کننده‌ای و اگر معادل دهد هر معادلی را، گرفته نمی‌شود از آن، آن‌ها کسانی هستند که محروم شده‌اند به آن‌چه کسب کرده‌اند، برای آن‌ها نوشیدنی از حمیم است و عذابی بسیار دردناک به آن‌چه کفر می‌ورزیدند. (70)

کسانی را که دین خویش را بازیچه و سرگرمی گرفته‏اند و زندگی دنیا فریبشان داده، رها کن. بقرآن اندرز بده تا کسی در گرو اعمال بد خویش نماند که او را جز خدا دوست و واسطه‏ای نباشد و هر عوضی دهد از او نگیرند. همان کسانند که در گرو اعمال بد خویش مانده‏اند. نوشیدنی‏ای دارند از آب جوشان، و عذابی الم انگیز (70)

و کسانی را که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفته است، رها کن و [مردم را] به وسیله این [قرآن‏] اندرز ده مبادا کسی به [کیفر] آنچه کسب کرده به هلاکت افتد، در حالی که برای او در برابر خدا یاری و شفاعتگری نباشد و اگر [برای رهایی خود] هر گونه فدیه‏ای دهد، از او پذیرفته نگردد. اینانند که به [سزای‏] آنچه کسب کرده‏اند به هلاکت افتاده‏اند، و به [کیفر] آنکه کفر می‏ورزیدند، شرابی از آب جوشان و عذابی پر درد خواهند داشت. (70)

و رها کن کسانی را که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفته‏اند و زندگی دنیا آنها را فریفته است، و به وسیله این قرآن تذکیر ده که مبادا کسی (در روز واپسین) به سزای آنچه کسب کرده تسلیم هلاکت و نومید از رحمت گردد، در حالی که برای او جز خداوند سرپرست و یاور و شفاعت‏گری نباشد، و اگر (در مقابل گناهانش) هر عوض و فدیه‏ای بدهد از وی پذیرفته نشود. آنهایند که در برابر آنچه کسب کرده‏اند تسلیم هلاکت و نومید از رحمت شده‏اند آنان را به سزای کفرشان (و کفران نعمتشان) آشامیدنیی از آب جوشان و عذابی دردناک است.

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه