سوره مائده – آیه 116

وَ إذْ قالَ اللّهُ یا عیسَی ابْنَ مَرْیَمَ أ أنْتَ قُلْتَ لِلنّاسِ اتَّخِذونی وَ أُمّیَ إلهَیْنِ مِنْ دونِ اللّهِ قالَ سُبْحانَکَ ما یَکونُ لی أنْ أقولَ ما لَیْسَ لی بِحَقٍّ إنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فی نَفْسی وَ لا أعْلَمُ ما فی نَفْسِکَ إنَّکَ أنْتَ عَلاَّمُ الْغُیوبِ (116)

و هنگامی که گفت الله: «ای عیسی فرزند مریم! آیا تو گفتی برای مردم که بگیرید مرا و مادرم را، دو خدا از غیر الله؟» گفت: «منزهی تو! نباشد برای من که بگویم آن‌چه نیست برای من به حق. اگر گفته بودم آن را، پس به تحقیق علم داشتی آن را. می‌دانی آن‌چه در نفس من است در حالی که نمی‌دانم آن‌چه در درون تو است. به یقین تو بسیار عالم غیب‌هایی (116)

و چون خدا گفت: ای عیسی پسر مریم! آیا تو بمردم گفته‏ای: غیر خدا، من و مادرم را، دو خدا گیرید. گفت: تنزیه تو میگویم، مرا نشاید که آنچه حق من نیست بگویم، اگر اینرا گفته‏ام تو دانسته‏ای که هر چه در ضمیر من هست میدانی و من آنچه را در ذات توست نمیدانم که براستی تو دانای نهانهایی، (116)

و [یاد کن‏] هنگامی را که خدا فرمود: «ای عیسی پسر مریم، آیا تو به مردم گفتی: من و مادرم را همچون دو خدا به جای خداوند بپرستید؟» گفت: «منزهی تو، مرا نزیبد که [در باره خویشتن‏] چیزی را که حق من نیست بگویم. اگر آن را گفته بودم قطعا آن را می‏دانستی. آنچه در نفس من است تو می‏دانی و آنچه در ذات توست من نمی‏دانم، چرا که تو خود، دانای رازهای نهانی. (116)

و (به یاد آر روز قیامت را) هنگامی که خدا گوید: ای عیسی بن مریم، آیا تو به مردم گفتی که مرا و مادر مرا به عنوان دو خدا به جای خداوند به خدایی بگیرید؟ گفت: (116)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه