سوره مائده – آیه 95

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نکشید صید را در حالی که شما محرم هستید و کسی که بکشد آن را از شما از روی عمد، پس مجازات او است مانند آن‌چه کشته است از چهارپایان، حکم کنند به آن دو عادل از شما، هدیه‌ای رسیده به کعبه یا کفاره‌ای اطعام مساکین یا معادل آن روزه‌ای، تا بچشد سزای کارش را، عفو کرد الله از آن چه گذشته است و کسی که تکرار کند، پس انتقام می‌گیرد الله از او و الله همیشه با عزت صاحب انتقام است. (95)

شما که ایمان دارید! وقتی که احرام دارید شکار مکشید، و هر که از شما بعمد شکار بکشد، سزای وی [ذبح‏] حیوانیست مانند آنچه کشته که دو عدالتدار از شما بدان حکم کنند و قربانی باشد به [حرم‏] کعبه رسیده یا کفاره‏ای غذا دادن مستمندان یا روزه داشتن معادل آن، تا وبال کار خویش را تحمل کند. خدا از آنچه گذشته در گذشت، و هر که باز، کند خدا از او انتقام گیرد که خدا نیرومند است و انتقامگیر (95)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید، در حالی که محرمید شکار را مکشید، و هر کس از شما عمدا آن را بکشد، باید نظیر آنچه کشته است از چهارپایان کفاره‏ای بدهد، که [نظیر بودن‏] آن را دو تن عادل از میان شما تصدیق کنند، و به صورت قربانی به کعبه برسد. یا به کفاره [آن‏] مستمندان را خوراک بدهد، یا معادلش روزه بگیرد، تا سزای زشتکاری خود را بچشد. خداوند از آنچه در گذشته واقع شده عفو کرده است، و [لی‏] هر کس تکرار کند خدا از او انتقام می‏گیرد، و خداوند، توانا و صاحب انتقام است. (95)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید، در حالی که محرمید شکار نکشید، و هر کس از شما آن را عمدا بکشد کفاره‏ای بر عهده اوست همانند آنچه کشته است، از جنس چهارپایان (اهلی)، (مثلا شتر کفاره شتر مرغ، گاو کفاره گاو کوهی، و گوسفند کفاره آهو است) که دو نفر عادل از شما به این همانندی گواهی دهند، و به عنوان قربانی به (قربانگاه حریم) کعبه برسد، یا کفیاره‏ای است (به مقدار قیمت آن حیوان معادل) طعام دادن به فقرا، یا برابر آن روزه گرفتن است (به مقدار قیمت معادل به هر فقیری یک مد بدهد و یا به عدد مدها روزه بگیرد) تا کیفر کار خود را بچشد. خداوند از گذشته چشم پوشید (دفعه اول را به واسطه کفیاره بخشید) و هر کس بازگردد (دوباره در حرم شکار کند دیگر کفاره ندارد، لکن) خدا از او انتقام می‏گیرد، و خداوند مقتدر و صاحب انتقام است. (95)