سوره مائده – آیه 41

ای فرستاده! محزون نکند تو را کسانی که شتاب می‌کنند در کفر از کسانی که گفتند ایمان آوردیم به دهان‌هایشان، در حالی که ایمان نیاورده بود قلب‌هایشان و از کسانی که یهودی شدند، گوش فرادهندگانند برای دروغ، گوش فرا دهندگانند برای گروهی دیگر (که) نیامده‌اند تو را، تحریف می‌کنند کلمه‌ها را از بعد جایگاه‌هایش، می‌گویند: «اگر آمد شما را این، پس بگیرید و اگر داده نشد شما را آن، پس حذر کنید.» و کسی که اراده کند الله فتنه‌اش را، پس هرگز مالک نیستی برای او از الله چیزی را، آن‌ها کسانی هستند که اراده نکرده الله که پاک گرداند قلب‌هایشان را، برای آن‌ها در دنیا خواری و برای آن‌ها در آخرت عذاب بسیار بزرگی است (41)

ای پیمبر! آنها که بکفر میشتابند ترا غمگین نکند، از آنکسان که بزبان گویند ایمان داریم و دلهایشان مؤمن نیست و از آنکسان که یهودند و گوشگیران دروغ، گوشگیران گروهی دیگرند که پیش تو نیامده‏اند. کلمه‏ها را از مورد آن منحرف کنند و گویند اگر چنین (حکم) دادند بگیرید، و اگر ندادند از آن بپرهیزید و هر که خدا خواهد بفتنه‏اش افکند، برای او در قبال خدا کاری نتوانی کرد. اینان همانکسانند که خدا نخواسته دلهایشان را پاکیزه کند. در دنیا خفتی دارند و در آخرت عذابی بزرگ. (41)

ای پیامبر، کسانی که در کفر شتاب می‏ورزند، تو را غمگین نسازند [چه‏] از آنان که با زبان خود گفتند: «ایمان آوردیم»، و حال آنکه دلهایشان ایمان نیاورده بود، و [چه‏] از یهودیان: [آنان‏] که [به سخنان تو] گوش می‏سپارند [تا بهانه‏ای‏] برای تکذیب [تو بیابند]، و برای گروهی دیگر که [خود] نزد تو نیامده‏اند، خبرچینی [جاسوسی‏] می‏کنند، کلمات را از جاهای خود دگرگون می‏کنند [و] می‏گویند: «اگر این [حکم‏] به شما داده شد، آن را بپذیرید، و اگر آن به شما داده نشد، پس دوری کنید.» و هر که را خدا بخواهد به فتنه درافکند، هرگز در برابر خدا برای او از دست تو چیزی بر نمی‏آید. اینانند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک گرداند. در دنیا برای آنان رسوایی، و در آخرت عذابی بزرگ خواهد بود. (41)

ای فرستاده ما، کسانی که در (میل به کفر و یاری) کفر می‏شتابند تو را غمگین مسازند، چه آنان که به زبانشان گفتند ایمان آوردیم و دل‏هایشان ایمان نیاورده (منافقان) و چه آنان که یهودی هستند آنها سخت شنونده دروغ و سخت گوش به فرمان گروهی دیگرند که به نزد تو نیامده‏اند (علمای آنها) همانها که کلمات (و احکام تورات) را پس از برقراری در مواضع خود تحریف می‏کنند (و به عوامشان) می‏گویند: اگر این (حکم) را به شما دادند بگیرید و اگر آن را ندادند (غیر آن را دادند) پرهیز کنید. و هر که خداوند عذاب و سرافکندگی او را بخواهد هرگز تو چیزی از (عذاب) خدا را از او دفع نتوانی کرد. آنهایند کسانی که خدا نخواسته دل‏هایشان را پاک کند. در دنیا برای آنها خواریی و در آخرت عذابی بزرگ خواهد بود. (41)